71° Noord

De laatste dag in Noorwegen zijn we direkt van ons huisje in Leira naar de hoofdstad Oslo gereden. Omdat het weer eindelijk weer goed was wilden we vanaf de skispringschans van ruim 100 meter hoog, die al tegen een berghelling op bijna 600 hoogte ligt, een paar fraaie foto’s maken. Hebben ze die net afgebroken! Ze zijn er een nieuwe moderne aan het bouwen voor de wereldkampioenschappen van 2011. Dan maar gewoon vanaf de grond aldaar:

Het beroemde (naakte-) beeldenpark waar we daarna heenreden werd knap druk bezocht, busladingen vol cruisegasten volgden hun gidsen. Maar groot genoeg dus dat was geen probleem, alleen tijdens het maken van een foto moest je opletten dat er niet net iemand voor je lens liep.

Na nog een wandeling door het centrum sloten we aan voor de veerboot. Die ging na vertrek uit de Oslofjord op volle zee lekker aan de slinger op de ca. 5 meter hoge golven, waardoor de meeste gasten er na aankomst in Fredrikshaven niet erg uitgeslapen uit zagen. Ook wij liepen driftig mee te gapen…..

De rit huiswaarts over de laatste dik 1000 km ging redelijk voorspoedig, alleen wat file in Duitsland door een wegomlegging, en daarna nog eens een km of 80 in totaal door de ca. 15 zogenaamde smalle kilometerslange “Baustellen”

Onze C5 verdient een dik compliment, probleemloos heeft die ons na 7264 vakantiekilometers weer thuis afgeleverd. Daar was wel 589 liter benzine voor nodig! Maar minder dan een half litertje motorolie. Top!!

Groetjes aan onze (trouwe) lezers en tot een eventueel volgend blog.

Het laatste bericht vanuit Noorwegen. We zijn nu inmiddels al weer zo ver zuidelijk dat het ’s nachts ook hier weer donker wordt.

De dag begon heel vroeg; Anja werd midden in de nacht wakker van de kou en kon daardoor niet meer in slaap komen. Buiten was het na al de regen inmiddels kraakhelder geworden en omdat de camping in Oppdal redelijk hoog ligt was de temperatuur gedaald tot -3°C!!

Vanmorgen was het gelukkig nog steeds helder en dat leverde eindelijk weer eens een strakblauwe lucht op. De rit was amper begonnen of we hadden al een bezienswaardigheid:een riviertje die door een hele smalle diepe kloof naar beneden stroomde, wat een paar mooie foto’s opleverde. Verderop in Dombås vonden we de Troll-shop en konden we even “neuzen” om de meest mooie “van lelijkheid” te vinden voor Anneke.

Een kleine omweg bracht ons in Lom waar volgens de reisgids de mooiste staafkerk van Noorwegen staat, althans qua interieur dan, met een beschilderd plafond, mooie schilderijen en fraai houtsierwerk. Ramona dacht gelezen te hebben dat in dit plaatsje ook Ernst Paul Hasselbach is omgekomen tijdens de opnames van het tv-programma 71° Noord. Door het eerste seizoen van dit programma zijn wij nog enthousiaster geworden over Noorwegen en ook de titel van dit blog komt daar vandaan. We konden echter geen gedenkteken of iets van dien aard vinden.

Via weg 51 reden we de hoogvlakte van het nationaal park Jotunheimen op. Het weer werd helaas steeds slechter en toen we boven de boomgrens ons op de maan waanden verscholen de besneeuwde 2300 meter hoge toppen zich in een dik wolkenpak en werd ons helaas een van de fraaiste panorama’s ontnomen. Het hoogste punt van het park wat je met de auto passeert is 1389 meter boven de zeespiegel en daar was het op dat moment slechts 4°C. Een warme choco bracht ons weer op temperatuur en het laatste uurtje naar de camping was het weer volop regen.

Morgen hebben we nog een kleine 200 km voor de boeg naar de boot in Oslo. Maandagmorgen komen we aan in Fredrikshaven in Denemarken en dan volgen de laatste 1000 km naar huis. Nog even voor de statistieken: we zijn inmiddels de 6000 km gepasseerd!

Als we thuis zijn zullen we nog een korte afsluiting plaatsen en dan zit onze (zomer?)vakantie 2009 er weer op.

God kvell! (goedenavond)

Vandaag zijn we weer vertrokken in de stromende regen en het hield maar niet op… Vanuit Namsos reden we een kleine 200 km over de 17 en de E6 naar Trondheim. Het zou een mooie route moeten zijn, maar door de regen was er weinig van te zien. De uitstapjes onderweg waren allemaal buitenactiviteiten, dus we zijn direct naar Trondheim doorgereden om daar de stad te verkennen.

Bij het inrijden van Trondheim moet tol betaald worden, je moet 30 kronen in een bak werpen. Er is ook een loket om te wisselen, de loketbediende nam onze 100 kronen aan, gooide alvast de 30 kronen in de bak en gaf het wisselgeld aan ons terug. Eenmaal doorgereden bleek dit 50 kronen te weinig te zijn. We zijn dus opgelicht! En nog wel door een Noor, die om hun eerlijkheid bekend staan.

Eenmaal in het centrum aangekomen regende het nog steeds, dus hebben we er voor gekozen om in het overdekte winkelcentrum wat rond te kijken. Op deze plaats was vroeger een grote scheepswerf, men heeft de dokken en 2 oude kranen intact gelaten wat te zien is op de kade. De dames gingen shoppen en Willem bleef (on)geduldig wachten. Na een tijdje werd het iets droger ( minder nat) en zijn we nog naar het oude centrum gelopen. Daar in een Turks kebabrestaurant gegeten, voor onze Willem een lekkere kipshoarma met dikke frieten,voor de meisjes Fish ’n Chips. Daarna trakteerde Ramona op een lekker ijsje.

Met volle buikjes hebben we de laatste 120 km naar de camping in Oppdal gereden waar we een keurig (nieuw) huisje kregen en we voor 10 kronen (ca. één euro) zelfs een uur draadloos kunnen internetten, dat gaat een stuk sneller dan met de telefoon.

Tot morgen.

Hej hej!

Wat een rit vandaag, ruim 500 kilometer waarvan helaas meer dan de helft in de stromende regen. Vanmorgen bijtijds vertrokken en via Mo i Rana, Mosjøen en Grong richting Namsos gereden. De eerste stop maakten we bij het weer zuidwaarts oversteken van de Poolcirkel. De E6 loopt hier over een hoogvlakte, en het poolcirkelcentrum bevindt zich 650 meter boven zeeniveau. De thermometer gaf daar 9°C aan! Even in de souvenirshop deze gebeurtenis laten vastleggen en daarna gauw aan de warme choco met Noorse wafel.

Het is allemaal zo mooi als het zonnetje schijnt, maar ook in Noorwegen is het tijdens regenbuien gewoon somber. Daarom hebben we verder geen uitstapjes meer gedaan vandaag en waren er weinig “Kodakmomentjes”.

De snelheid ligt normaal al niet hoog maar met natte wegen mag je met 65 per uur gemiddeld al niet eens klagen.

We hadden ook de mooie kustweg nr.17 kunnen nemen maar dan heb je minimaal 12 uur nodig voor dit traject, want het is niet alleen een stukje omrijden, er zitten dan ook nog 6 veerponten op de route!

Bij aankomst op de camping kregen we een huisje aan de rand van het terrein. Het hutje ligt op nog geen 100 meter afstand van de landingsbaan van het vliegveld van Namsos. Maar gelukkig voor onze nachtrust is het iets minder druk dan op Schiphol. Sinds 20.00 uur is er 1 binnenlandse vlucht geland en even later weer vertrokken, en toen gingen de lichten van de baan uit, dus daar zullen we niet wakker van liggen (maar soms wel van het gesnurk van onze Willem).

Oh ja, vandaag de 5000 km gepasseerd (5295 nu) en volgens berekening gaan we de 7000 wel halen…….. voordat we het bordje Zwijndrecht weer zien.

Hilsen fra Norge (groetjes uit Noorwegen)

We zijn aangekomen in Fauske, onze laatste verblijfplaats boven de Poolcirkel. We zijn vanochtend van Sortland naar Lødingen gereden en daar namen we de pont naar Bognes. Daarmee hebben we een heel stuk afgesneden, want als we over de weg waren gegaan hadden er nog 211 extra kilometers op de teller gestaan! De overtocht duurde een uur, dus hebben we in het restaurant lekker koffie met warm appelgebak genomen en een potje gekaart bij een mooi uitzicht. Af en toe zagen we in de verte eventjes de regenboog, zoals hieronder is te zien.

Eenmaal weer op het vasteland reden we via de E6 richting Fauske. We hadden op de kaart al gezien dat we door veel tunnels moesten, dus hebben we er 2 vermeden door een andere weg te kiezen die langs de fjorden ging. In de ochtend was het nog aardig weer, maar helaas werd het ’s middags een stuk minder en ging het af en toe flink regenen, waardoor we geen mooie vergezichten meer hadden.

De rit van vandaag was niet zo lang en we kwamen om 14.00 al aan op de camping. Op de heenweg waren we door het centrum van Fauske gereden en dat zag er wel gezellig uit, dus zijn we na de lunch naar het stadje gegaan om de winkeltjes te bekijken. Op het laatst hebben we nog een veel te groot ijsje gegeten en daarna zijn we terug naar de camping gegaan.

Morgen hebben we aardig wat kilometers voor de boeg, zo’n 500. Maar ja, we hebben er nu al ruim 4800 achter de rug, dus dat moet een eitje zijn!

We kunnen natuurlijk een beetje uitrusten, lezen of puzzelen na al die afstanden, maar wij gaan gewoon weer 406 km rijden. Vanuit Sortland rijden we naar Melbu en nemen daar de pont naar Fiskebol. Omdat de fjord in het verlengde van de oceaan ligt loopt de deining een beetje door en schommelt de veerboot ietwat, gelukkig duurt de overtocht maar 25 minuten.

De dag was somber begonnen maar na aankomst op de Lofoten klaart het steeds verder op en komt af en toe het zonnetje er even door, wat de temperatuur gelijk doet stijgen van 14 naar 18 graden. Tsja, het is wel noord-Noorwegen natuurlijk! Volgens de brochure is deze eilandengroep enorm geliefd bij beroepsfotografen vanwege de pracht der natuur en de lieflijke vissersdorpjes. De meest bekende daarvan is het plaatsje Nusfjord, dus daar gaan we het eerst naar toe.

Het lange maar smalle eiland staat vol met hoge bergen en rond de toppen blijven de wolken allemaal “plakken”, helaas ook flinke donkere waaruit het begint te regenen. Het dorpje zelf valt een beetje tegen, de reisgids heeft het over schitterend gerestaureerde vissershuisjes maar het is allemaal een beetje sjofel en onverzorgd. Nu ziet alles het er in het zonnetje altijd mooier uit maar toch………,beetje jammer.

Later gingen we nog naar Henningsvaer en de hoofdstad van de Lofoten; Svolvaer, voordat we de camping weer opzochten. Toch weer laat geworden. Ach, ‘t is vakantie.

Vandaag zijn we weer verhuisd, nu naar de eilandengroep Vesterålen. Ook hier blijven we 2 dagen. De rit ging vanaf Tromsø hoofdzakelijk over de E6 via Nordkjosbotn, Andselv en Setermoen. Bij Gratangsbotn stuurde de Tomtom ons onverwachts rechtsaf, waardoor we op een weggetje kwamen die ons geheel langs de Gratangen en de Astafjord leidde. We zagen zelfs even een dolfijntje zwemmen!

En we hadden al heel wat dieren gezien vandaag, want we zijn onderweg gestopt voor een bezoek aan de Polarzoo, een dierentuin met in de poolstreek levende dieren. Het kostte dan wel 60 euri entree voor z’n drietjes, maar eindelijk hebben we nu voor het eerst een echte eland gezien. Nou, die wil je niet voor je auto hebben, wat een kanjers zijn dat!

Ook liepen er 2 jonge beertjes, Salt and Pepper: hartstikke geinig om te zien. Ze kregen allebei een fles melk van anderhalve liter met een speen. Het bezoeken van de rode herten, rendieren, lynxen, wolven en muskus ossen (met 70 cm lange haren!) maakten het uitje tot een ware inspanning omdat het park tegen een berghelling aangelegd is.

Bij aankomst in ons kleine maar handig ingerichte huisje stond de teller op 4219 gereden kilometers! Dat lijkt heel veel (is het natuurlijk ook) maar omdat we elke dag regelmatig wat ondernemen gaat het allemaal “ongemerkt” en zijn we het nog steeds niet zat, sterker nog, het wordt gewoon een beetje routine.

Morgen kunnen we een daagje rust nemen en op de camping blijven, maar dat willen we helemaal niet! We gaan de Lofoten bezoeken, dus dat worden nog wel 300 bonuskilometers.

Vanochtend konden we lekker uitslapen, maar we waren om 8 uur alweer wakker. Dat heb je als je elke dag vroeg opstaat, dan wen je er aan.

We besloten een middagje naar Tromsø te gaan. Na het ontbijt even snel een wasje gedraaid en om half 1 vertrokken we naar de stad. Het begon ’s ochtends helaas al te regenen en ook onderweg hield het maar niet op. Eenmaal in het centrum aangekomen was het wel droog maar bewolkt. We waren van plan om met de kabelbaan 420 meter de berg op te gaan, maar aangezien de top in de wolken lag, hebben we dat niet gedaan.

Wel zijn we naar Polaria gegaan, een soort SeaLife, maar dan met allerlei informatie over de Noordpool en Spitsbergen. We hebben daar een film gezien met mooie beelden van de flora en fauna van Spitsbergen. Na onze koffiepauze hebben we het voeren en trainen van de zeehonden gezien. Toch altijd leuk om naar te kijken

Vanuit het centrum reden we over de hoge brug terug om aan de andere kant van het fjord de IJszeekathedraal te bewonderen. Helaas bleek deze minder imposant. Volgens ons ANWB-boekje ziet het gebouw er zelfs uit als een slecht opgezette tent! Van binnen zou het wel mooi zijn, maar om nou entree te betalen voor een kerk… dat ging ons iets te ver.

Bij de plaatselijke Burger King hebben we een lekker frietje gegeten en daarna zijn we terug naar de camping gegaan. Het weer is inmiddels een beetje opgeklaard en hopelijk gaat morgen het zonnetje weer schijnen.

Na 2 daagjes op deze camping vertrekken we morgen naar Sortland, waar we ook 2 dagen zullen verblijven.