71° Noord

Inmiddels zijn we alweer op de volgende bestemming, Skittenelv (Krokelvdalen). Dit plaatsje ligt ong. 25 km vanaf Tromsø. De mooie route over de E6 liep langs de indrukwekkende fjorden met soms besneeuwde toppen.

Tot het middaguur was het nog redelijk zonnig, maar daarna werd het helaas bewolkt. De temperatuur bleef wel goed. Bij het plaatsje Olderdalen namen we de veerpont naar Lyngseidet. Na 20 km kwamen we na de volgende overtocht, van Svensby naar Breivikeidet, op het eiland aan waar ook Tromsø ligt. Daarna zijn we via Fagernes over de E8 naar onze camping gereden.

Morgen gaan we naar Tromsø en daarvoor hebben we al wat leuke dingetjes op de planning staan. Maar dat lezen jullie wel weer. 🙂

Dit verhaaltje is aan de korte kant, omdat we dachten dat het stukje van gisteren niet geplaatst was op de site. De verbinding verbrak steeds. De tekst van gisteren was in eerste instantie de inleiding van dit verhaal.

Voor Dennis: Alvast van Harte Gefeliciteerd en een fijne verjaardag.

We zijn vanochtend laat vertrokken vanaf de camping, zo rond een uur of half 11. Voordat we onze route vervolgden, zijn we nog even in Honningsvåg wezen kijken. Daar kwam op dat moment de boot ‘Polarlys’ van de Hurtigruten aan, dus dat was wel even leuk om te zien. Onze kapitein wilde het schip graag even van dichtbij bekijken, dus zijn we naar de kade gereden. Veel passagiers, met een gemiddelde leeftijd van 55+, gingen van boord om het plaatsje en de Noordkaap te bewonderen. Wij wachten dus nog maar een paar jaartjes totdat we deze respectabele leeftijd ook bereikt hebben, haha!

De weg naar de camping liep in eerste instantie nog via dezelfde E69, waarover we ook heen zijn gekomen. Dit is namelijk de enige weg naar de Noordkaap. Onderweg naar Alta over de E6 reden we over een hoogvlakte, waar we uiteraard nog aardig wat rendiertjes tegenkwamen. In de buurt van Alta werd het alweer wat meer bergachtig.

Op de camping kregen we de sleutel van ons allerkleinste huisje tot nu toe, zo’n 9 vierkante meter. Gelukkig kunnen we nog even buiten zitten, anders werd het wel erg knus…

Opa Jan, bedankt voor de aanvullende informatie over de tunnel, want het was inderdaad een behoorlijke helling. We hebben de fietsers zien zwoegen om door de tunnel te komen, maar dat is ook niet zo gek met zoveel hoogteverschil.

Morgen vertrekken we naar een camping waar we voor het eerst 2 dagen blijven.

Tot dan!

Zoals jullie hebben kunnen lezen, zijn we gisterenavond nog teruggegaan naar de Noordkaap om de zonsondergang te zien vanaf het noordelijkste puntje. Je bent er waarschijlijk maar één keer! We waren niet de enigen die dit hadden bedacht, want het was er een stuk drukker dan ‘s middags. Veel mensen waren speciaal nu naar de kaap gegaan, want het komt niet vaak voor dat er zo’n mooie zonsondergang is zonder wolken!

We hebben dit allemaal mooi kunnen fotograferen en laten jullie hier even van meegenieten.

Ook leuk om te vermelden is dat deze foto’s zijn genomen rond half 12 en toen we na 12 uur terugreden was het gewoon nog licht. Donker is het niet geworden, want om kwart voor 2 kwam de zon alweer op. Maar aan verduisterende gordijntjes wordt hier niet gedacht… Soms schijnt de zon recht in je gezicht als je ‘s nachts even wakker bent.

Voor Anneke: we hebben een troll voor je gevonden, is deze groot genoeg?

Tot vanavond!

71° noord… We hebben het gehaald! Vanochtend zijn we om 9 uur vertrokken vanuit Skoganvarre en na ruim 3 uur bereikten we de Noordkaap. De camping ligt 30 km voor de kaap zelf, dus hebben we eerst even onze spulletjes opgeruimd en zijn toen naar het noordelijkste puntje van Europa gereden. Het enige dat we nu nog zien is een ruig, maar prachtig landschap met overal rendieren die regelmatig op de weg lopen of dwars voor je auto oversteken. Leuke vriendjes heeft Rudolph.

Het weer was stralend en het was bijna windstil, iets wat op de Noordkaap maar weinig voorkomt. We hadden op voorhand al onze lange broeken aangetrokken maar dit was achteraf niet eens nodig geweest. Er is een compleet bezoekerscentrum met een bioscoop, restaurant en uiteraard een souvenirwinkel. We kregen in een soort IMAX-theater een film te zien over de 4 seizoenen op de Noordkaap. Vanuit het centrum kan men via een ondergrondse galerij naar een plateau lopen waar je bij minder goed weer iets meer beschut kunt staan voor het uitzicht over de Noordelijke IJszee. Helaas hebben wij de zee amper gezien, omdat er veel zeemist was, maar dit gaf toch ook weer een bijzonder effect.

Het is nu half tien en vanavond gaat de zon onder om 22:57 en komt vannacht weer op om 01:42. Daarom gaan we zo nog even terug om van de zonsondergang te genieten en nog meer foto’s te maken. (we hebben er nog maar 150 gemaakt, dus er kunnen er nog wel een paar bij. Lang leve de digitale camera!

Morgen gaan we misschien nog even naar Honningsvåg, want we hoeven niet zo vroeg te vertrekken naar de volgende camping in Alta.

Tot morgen!

Nog 200 km en dan zijn we op de Noordkaap! Na 4 dagen Zweden en 1 dag Finland zijn we vandaag in Noorwegen aangekomen. Alweer zo’n stralende dag gehad, we hopen wel dat het morgen ook nog even zo blijft want het kan op de kaap namelijk ook steenkoud en hartstikke mistig zijn. Duimen maar!

We zijn vanuit Muonio via Enontekiö en Karasjok over de Finnmarkvidda naar de camping gereden. Na alle naaldbossen in Zweden een heel ander landschap, de ruige hoogvlakte van Noord-Scandinavië. De bomen worden steeds minder in aantal want we naderen het punt waarna er geen bomen meer groeien, op ca. 150 km van de Noordkaap.

Tot onze schande moeten we bekennen dat we nog geen elanden gezien hebben, het waren allemaal rendieren tot nu toe! Daar kwamen we achter in het Sami-informatiecentrum in Karasjok wat we vanmiddag bezocht hebben. Na een korte film konden we buiten door een nagebouwd kamp lopen en zien hoe de Samen vroeger leefden. Dat was geen pretje bij temperaturen tot -50°C en dan slapen in een tent!

Afgelopen nacht nog deze fraaie foto gemaakt, genomen om 00:50 Finse tijd. Wij hebben ons horloge voor die ene dag maar op Nederlandse tijd laten staan, voor je het weet heb je een jetlag! 🙂

Leuk dat jullie af en toe reageren op onze verhaaltjes.

Vi ses i morgen.

Vanmorgen zijn we net voor het plaatsje Jokkmokk de “Polcirkeln” gepasseerd en bevinden we ons nu in het land van de “Midnattsol”. Als bewijs hebben we een certificaat gekocht. Even een stukje aardrijkskundeles: de poolcirkel is het meest zuidelijke punt waar op 21 juni de middernachtzon te zien is, geografisch op 66°33” Noorderbreedte.

En dat was gisteravond al goed te merken: tegen twaalven toen we gingen slapen was de lucht nog steeds blauw. Vannacht was Anja rond 3 uur even wakker en toen was het al weer (of nog steeds?) licht. Lekkere lange dagen dus.

De rest van de rit vandaag ging door het noord-Zweedse ruige landschap. We kwamen soms kilometers lang niemand tegen en aan de rendieren die op de weg lopen beginnen we al te wennen. Halverwege de middag kwamen we aan in Finland, waar het een uur later is dan bij jullie. Een goed uur later arriveerden we op de camping en kregen een beetje simpele kampeerhut toegewezen vergeleken met onze bungalow van gisteren. Maar wel aan de oever van de rivier gelegen die ook gelijk de grens is tussen Finland en Zweden. Hier zit Ramona even te genieten in het Finse zonnetje, de bomen aan de overkant staan in de Zweedse zon.

Het diner van vanavond besloten we in een restaurant in het nabijgelegen Muonio te doen, waar we werden geholpen door een Nederlandse serveerster die hier al 20 jaar woont en met wie we een leuk gesprek hadden.

Morgen zullen we Noorwegen bereiken en zal het landschap alleen maar ruiger worden……

Tot morgen.

Vandaag stond de kortste rit van de rondreis op het programma, maar omdat we niet op een kilometertje meer of minder kijken (we zijn inmiddels de 2000 gepasseerd!) hebben we een omweg genomen naar de Storfossen, een enorme waterval in een beschermd natuurpark.

Daardoor moesten we wel even van onze vertrouwde E45 afwijken en zijn we vanaf Arvidsjaur, van oudsher een verblijfplaats van de Sami-bevolking, via weg 94 richting Älvsbyn gereden. Dat was geen verkeerde keuze want regelmatig zagen we elanden die onverstoorbaar langs de kant bleven grazen. Af en toe liep er zelfs één op de weg, en dit keer hadden we onze camera in de aanslag, zodat we hem nu wel goed op de foto hebben kunnen zetten 🙂

Bij een temperatuur van 25°C (!!) hebben we gepicknickt vlak naast de neerstortende watermassa, evenals de lokale bevolking die er met het uitzonderlijk warme weer op uit was getrokken om te genieten van de zon, lekker te barbecueën en te zwemmen in het ijskoude water. Zelf hebben we alleen even onze grote teen in het water gestoken. Brrrr.

Inmiddels zijn we in Kronogård, onze laatste verblijfplaats in Zweden. Er was volgens de brochure een hutje van 20 m2 gereserveerd, maar we kregen een complete bungalow van bijna 50 m2 met uitzicht over het meer. Toffe lui, die Lappen!

Morgenochtend moeten we onze laatste Zweedse kronen uitgeven, want ’s middags passeren we de Finse grens en kunnen we weer even met euro’s betalen.

Groetjes van ons.

Hoe noordelijker we komen, hoe warmer het wordt… Dat klopt toch niet? We zijn inmiddels in Lapland en het is 23 graden geweest vandaag. Vanochtend zijn we om 9 uur vertrokken omdat we best een lange rit voor de boeg hadden, zo’n 450 km.

We rijden al vanaf onze aankomst in Zweden op de E45 en ook vandaag (1200 km verder) volgen we deze weg nog steeds. Het verkeer wordt wel steeds minder, maar we komen regelmatig door gezellige plaatsjes waar wat meer bedrijvigheid is. In het plaatsje Vilhelmina bezoeken we een openluchtmuseum waar we tussen de karakteristieke rode Zweedse huisjes konden wandelen.

Ook hadden ze er leuke winkeltjes, en omdat we ondertussen in het deel zijn waar de Sami (de Lappen) wonen, hebben Anja en Ramona in een handwerkwinkel van dit aparte volkje de originele gevoerde Sami-pantoffels gekocht. Nu nog wachten tot het kouder wordt!

Verderop in het plaatsje Storuman hebben we de uitzichttoren beklommen voor een mooi overzicht van de omgeving. Jammer dat het er op een foto altijd wat minder mooi uitziet dan in het echt.

Op het laatste stukje naar de camping reden we achter een Noor die ineens wat zachter ging rijden. Sjongejonge, rijd eens door zeg. Maar hé, wat is dat daar? Jawel, onze eerste kennismaking met een eland, midden op de weg! Hup, snel de camera pakken, maar nee hoor, voor een goede foto zijn we te laat. Toch hebben we hem nog wel in het bos kunnen spotten terwijl hij nog even omkeek.

Vi ses i morgon!